Mijn ultieme vakantie? Op google maps random routes samenstellen, om dan telkens opnieuw een verbazingwekkende roadtrip te maken… Zo maakten we op een impulsieve middag onderstaande roadtrip. Over Lago di Gramolazzo en Lago di Vagli vind je verdacht weinig informatie op het internet. Zelfs onze hosts waren er nog nooit geweest en konden de meren zelfs niet plaatsen op een kaart.
De route
Stiekem vertrokken we met een missie: zwemmen. We waren toch al heel wat dagen in Italië, maar buiten pootjebaden in ons favoriet beekje waren we nog niet echt gaan zwemmen. Aan de overbevolkte kusten hebben we een hekel, dus dat was zo goed als uitgesloten. Aangezien meneer Google niet veel wist te vertellen hoopten we op een rustige Lago di Gramolazzo.
Met een picknick, ons zwemgerief en een goed boek vertrokken we. Het ene stijle baantje na het andere. Het ene mooie landschap na het andere… We flirtten een heel lange tijd met het ruwe gebergte van het Parco Regionale delle Alpi Apuane en de typische Toscaanse heuvels. Maar om aan Lago di Gramolazzo te geraken moesten we het ruwe gebergte terug in. Banen van slechte kwaliteit deden ons al vermoeden dat dit een weg is die enkel door locals gebruikt wordt.
Lago di Gramolazzo
En ons gevoel zat juist. Buiten een picknickend Italiaans koppel en twee oude Italiaanse vissers was het er onbemand. Misschien zonde? Maar tegelijk opnieuw zàlig een stukje Italië te ontdekken dat niét in de reisgidsen staat.
We zochten ons een gezellig plekje, vouwden onze handdoek open, keken even met een glimlach rond en opende ons boek. Na 2 minuten lezen begon het helaas te regenen. We bleven even in gedruppel zitten, maar toen het harder werd liepen we snel naar de auto.
Oké. wat nu?
We waren optimistisch. Het ging niet al te lang regenen… Maar na even wachten begonnen we te twijfelen. “Wat als we nu Lago di Vagli opzoeken? Misschien is het tegen dan wel droog?”
Nog even belangrijk om te weten… Er stond geen verbodsbord om te zwemmen in Lago di Gramolazzo, maar het zag er ook niet meteen het beste zwemmeer uit…
Onderweg naar Lago di Vagli
Aan de slechte weg zag je dat dit alles behalve een belangrijke baan is. Eens we echt in de bergen zaten kwamen we ook geen auto’s meer tegen (al een geluk, want hoe we op dit baantje met 2 auto’s moesten passeren?).
Tijdens onze vorige trips viel het ons ook al op. Op de meest vreemde plaatsen vind je mooi mooi onderhouden kerkhoven… Maarja, wie wil nu niet rusten in het midden van het Italiaanse Cararra gebergte? Die Italianen, er zit toch een pak logica in!
Lago di Vagli
Lago di Vagli is pakken groter dan Lago di Gramolazzo. In mijn dromen zwom ik hier duizenden meters (want het was ondertussen gestopt met regenen). Maar niets was minder waar. We vonden geen plekje om onze handdoek neer te leggen, laat staan een duik te nemen…
Vagli di Sotto
In de plaats van te zonnen, lezen, zwemmen en relaxen verlengden we onze roadtrip dus opnieuw. We reden alle banen af die langs het meer lopen, en maakten een wandeling in een van de naburige spookdorpen, Vagli di Sotto. Het dorpje hoopte ooit aan massatoerisme te doen en was voorzien van een heel grote parking, waarvan drie wagens (waaronder wij) gebruik maakten. Afgezien van een verwaarloosde gesloten winkel – die ooit bedoeld was om de toeristen te voorzien van waterijsjes en prularia -, en een kat was er niets van leven te bespeuren. Geen fleurig geschilderde huisjes, geen was die hangt te drogen…
En toch… Het had iets…
Weetje…
Maar… Er is een reden waarom ik voorheen gefascineerd was door Lago di Vagli, want ìn Lago di Vagli ligt er pas een écht spookdorp. Ja, je leest het goed. in het meer, IN.
Waarom? Om een of andere mysterieuze reden die google mij niet weet te vertellen, bouwden ze daar in 1953 een dam en lieten ze het hele dorp onder water lopen. Ongeveer om de tien jaar laten ze het meer eens leeglopen en komt het dorp tevoorschijn. De laatste keer dat dit gebeurde was in 1994. Daar kwamen naar schatting 10 000 toeristen naar kijken. Dus, vandaar de parking en de gesloten winkel. Maar, als jullie dus geluk hebben stroomt het meer volgende zomer weer leeg, is het winkeltje weer open en de parking bezaaid met auto’s… Allen daarheen! (want ja, stiekem hoopte ik dat er een kerktoren zou komen piepen uit het water, helaas…)
Conclusie
Italië is een toeristenland, en hoewel dit volledig terecht is, vonden we het ook eens tof onbekende plekken te ontdekken. Moét je dit gezien hebben? Neen (want op vakantie moet niets)… Is het de moeite? Ja. Want die natuur en die rust e. Da’s toch eentje om ‘U’ tegen te zeggen…
Ps… Die dag namen we – jammer genoeg – geen reflexcamera mee. Aanvankelijk hadden we zo geen grote trip gepland en was ons hoofddoel tot rust komen en zwemmen in een Italiaans meer. En ja, zo een camera kan nog steeds niet zo goed om met water… Alle foto’s zijn dus gemaakt mijn mijn iPhone en achteraf wat bewerkt met de app ‘Snapseed’. Maar daar heeft Laurent het ongetwijfeld later nog over.
Fascinerend, van dat onderwaterdorp! Het is dat onze verlof volgend jaar naar Zwitserland voert, anders zou ik er wel willen gaan zien. Hoe komen ze erbij!
En die Italiaanse kerkhoven, die zijn inderdaad speciaal. Een pak minder saai en grijs dan bij ons.
Proficiat met je prettig geschreven reisverslag en foto’s . Eind april trekken we die richting uit voor een weekje genieten. We verblijven in Ghivizzano, en buiten een bezoek aan de stad Lucca en Pistoia plannen we rondritten en wandelingen in het gebergte. Lago di Vagli , Vagli di Sotto, Vagli di Sopra stonden al op ons verlanglijstje. Bedankt voor de tip : Lago di Gramolazzo komt zeker bij op die lijst, zwembroek incl. Hebben jullie ook de ‘duivelsbrug’ Ponte del Diavolo onder Bagni di Lucca bezocht ? Nog veel reisplezier !
Dank je wel, leuk om te lezen!
Die brug stond ook op het verlanglijstje, maar die hebben we helaas niet gezien.
Wel zie ik dat je dicht bij Barga slaapt, dit stadje vond ik héél gezellig en is dus zeker en vast een aanrader. Lees nog maar wat rond, want er staan nog een aantal tips over het gebergte. Geniet van jullie reis! Het is er prachtig…
Als je in de buurt van het Lago di Vagli , Vagli di Sotto, Vagli di Sopra bent, moet je zeker en vast Campocatino bezoeken (en er wandelen); wondermooi!
We waren twee maal op de camping in Gramolazzo. Het meer was vies, maar het bergland prachtig. Hogerop in Gorfiliano waren we de enige toeristen op het feest van de Madonna dei Cavatori (arbeiders in de marmergroeven) en aten de lekkerste pizza ter wereld in een zaal vol vriendelijke Italianen. Speciaal voor die pizza gingen we het jaar daarop terug. Maar de uitbater had wegens ziekte zijn zaak van de hand gedaan; helaas, wat de pizza was ook niet meer te vergelijken. Enorm genoten van de wandelingen naar Vagli di Sopra en omgeving.