Tijdens ons blits bezoek aan Sintra (Portugal) bezochten we vooral Palacio da Pena (net zoals Batalha een must see volgens mijn broer). We reden met de auto naar Sintra, en volgden via een bergweg de bordjes naar het paleis. We zagen een aantal gekken deze weg te voet doen, maar als je nog energie over wil hebben om in en rond het paleis te lopen, kunnen we je dit alleen maar afraden. Er was voldoende parkeerplaats voorzien en we hoefden ook niet aan te schuiven voor (de veel te dure) tickets. Het paleis is omring door een gigantisch park, waar je eerst nog een kleine klim moet doen naar het paleis zelf.

Palacio da Pena

Het sprookjesachtige paleis is zeker en vast de moeite waard. Het is gebouwd tijdens de 19e eeuw en is overduidelijk een uiting van de romantische stroming.

In vergelijking met de Engelse kastelen was de binnenkant wel opvallend sober en onafgewerkt. De plafonds vielen wel enorm op tussen alle soberheid. Het zuiden uit zich vooral in de vele terrassen en binnenplaatsen. De buitenkant is (logischerwijs) opvallend belangrijker dan de binnenkant en het interieur.

Praktisch

Bezoek voor het park en paleis kost €15 per volwassen persoon (wat erg veel is, als je de rest van de prijzen in Portugal ziet). Het paleis is zeker en vast mooi, maar zwaar overprijsd. Voor alle uitzonderingen & andere soorten tickets verwijs ik je graag door naar de officiële website. Ga je met de wagen? Navigeer dan gewoon naar Sintra, in de stad zelf vind je genoeg borden die je naar het paleis leiden. Indien je geen wagen hebt zijn er genoeg shuttlebussen die je naar daar brengen. Wil je te voet gaan? Weet dan dat het relatief ver en toch een behoorlijke klim is, dit raden we dus eerder af.

Piriquita

Na het bezoek aan het paleis brachten we nog even tijd door in Sintra zelf. Sintra is – in vergelijking met de rest van Portugal – enorm toeristisch, waardoor we al snel terug verlangden naar het rustige Portugeese platteland en we er verder niet veel tijd doorbrachten.

We lunchten in Piriquita, waar ze zowat dé gebakjes (Piriquita genaamd) van Sintra uitgevonden hebben & verkopen. We aten er een spotgoedkope croque monsieur (wat een contrast met Palacio de Pena!) en eindigden met de beroemde gebakjes. En ja, je ziet het goed op de foto, er liggen daar drie gebakjes. De twee grote zijn de ‘Piriquita’s’ en het gebakje daarnaast, daar waren we gewoon heel erg benieuwd naar. Allebei zijn ze enorm zoet, maar als je dan toch in Sintra bent kan je er evengoed eens binnenstappen. Als ik het me goed herinner waren we nog niet eens €15 kwijt voor een lunch & dessert.

Besluit

Sintra en Palacio da Pena is zeker en vast de moeite waard, maar liet niet meteen een heel grote indruk op mij na. Misschien lagen mijn verwachtingen iets te hoog, maar Sintra is dus niet meteen de stad waar ik snel terug naartoe zal gaan. Te toeristisch waardoor de charme wat verloren is… Jammer maar helaas, ook zulke dagen en steden horen bij een reis.