Wie dacht dat je enkel naar Gran Canaria gaat om te zonnen heeft het grondig mis. Tijdens ons bezoek van drie jaar geleden reden we in één week zowat heel het eiland rond en door. Een van de dagen die ik nooit zal vergeten is onze rit naar en onze wandeling op de Roque Nublo & Roque Bentaiga. Het is daar dat we begonnen dromen over onze eigen reisblog, het is in dat gebergte dat het concept en het idee van wacca ontstaan is. Dringend tijd dus om deze dag nog eens op te rakelen en te delen op het medium dat we na die bewuste dag uit de grond gestampt hebben.
De route
In Gran Canaria is er enkel een snelweg die noord met zuid verbindt. Wil je naar het westen of het binnenland? Dan moet je uuuuren over Gran Canaria’s bergpassen rijden. Nog nooit deed ik er zoveel als daar, stel je voor… Om de Roque Nublo en Roque Bentaiga te beklimmen, reden we gedurende 4 uur langs het dorre landschap, boordevol onverwachtse mooie uitkijkpunten.
Roque Nublo
Onze eerste stop was de Roque Nublo (vertaling: wolkenrots), een berg van 1804m hoog. Niet het hoogste punt van het eiland, wel het meest symbolische. Helemaal op de top staan er twee metershoge rotsen. We parkeerden onze auto op de officiële startplek van de beklimming. In het begin van de klim was er een eenvoudig pad, maar al snel werd het zwaarder (stijl, rotsen, losliggende stenen). Goede schoenen zijn eigenlijk een must (en raad eens wat ik nu net niet aanhad? Juist ja). Hoe hoger we kwamen hoe warmer en bedrukkender het werd, wat een verschil met het klimaat aan de kust! Eens we bezweet bovenkwamen wist ik weer waarom ik op mijn laatste meerdaagse hiketrip zei ‘nooit nog trek ik rond met een rugzak en tent’. Toch was de klim zeker en vast de moeite waard, ik zou hem zo opnieuw doen! We hadden heel veel geluk met het weer, waardoor we een prachtig uitzicht hadden over het landschap dat zo ver lag van hetgeen ik eigenlijk verwachtte van Gran Canaria. Die woeste natuur, het heeft iets…
Roque Bentaiga
Na ons uitgebreid bezoek aan de Roque Nublo stapten we in de wagen en reden we naar Roque Bentaiga. Dit is een berg van 1404m, en was ooit een heilige plaats van de oorspronkelijke Gran Canaria bewoners (de Guanches). We begonnen de berg te beklimmen, maar zagen al gauw dat het pad niet goed aangelegd is tot boven. Aangezien we allebei niet zoveel zin meer hadden om tot boven te klauteren hielden we het voor bekeken, uiteindelijk beklommen we al een hogere berg, en was het landschap gelijkaardig aan de Roque Nublo. We stapten terug in de auto en reden op ons gemakje terug naar ons appartement.
Het was een onvergetelijke dag… Tijdens onze wandeling en de uren op de baan hadden we zowat heel wacca.be uitgedacht. Maar ook de klim, de bergen, het landschap en zéker de route was adembenemend. Wat verkiezen jullie? Een groen landschap? Of vind je dat dorre en ruige toch ook iets hebben…?
[stag_button url=”https://www.facebook.com/WaccaTravel/” target=”_blank” style=”black” size=”small” type=”normal” icon=”facebook” icon_order=”before”]Volg ons op Facebook[/stag_button] [stag_button url=”https://www.instagram.com/wacca.be/” style=”black” size=”small” type=”normal” target=”_blank” icon=”instagram” icon_order=”before”]Volg ons op instagram[/stag_button]
Het heeft iets, dat is zeker! Zo ruig en zonder stomme skiliften :) tegenover de Alpen is het echt helemaal anders. En het lief rijdt wel graag bergpassen.
Hahaha, ja, de skiliften zijn hier nogal overbodig ;)
Inderdaad, volledig anders… Ideaal dus voor een wandelvakantie volgend jaar :D
Beautiful photos :)
xo
Thanks!
Mooi! Ik zou er ook graag eens gaan hiken. Maar lijkt me misschien geen aanrader bij zeer warme temperaturen? In welk seizoen / welke maand zijn jullie dit gaan doen?
Je kan er heel mooi gaan hiken, maar toen wij gingen (juli) was het daarvoor inderdaad veel te warm. Volgens mij is de winter het ideale moment. Het wordt daar nooit echt koud, en de temperatuur zal er stukken aangenamer zijn voor lange actieve dagen…
Waw, mooi!
Ik bezocht van de Canarische eilanden enkel nog maar Tenerife (bijna 20 jaar geleden en dat te moeten schrijven doet mij plots heel oud voelen ;-) Daarvan herinner ik mij ook wel die woestheid en dat ruwe, dus zo’n landschappen maken zeker indruk. Moeilijk ook om te kiezen vind ik dat, want zowel groene als dorre landschappen kunnen fantastisch mooi zijn. Geef mij maar een mix van de twee dus :-)
Heeft Gran Canaria ook van die stranden met zwart zand? In Tenerife waren er zo een paar, maar ik vroeg mij nu plots af of dat iets typisch is van dat eiland of van alle Canarische eilanden.
Inderdaad, geef mij ook maar een mix. Eens een vakantie in een dor landschap, dan eens een vakantie in het groen… :)
Ja, ook Gran Canaria heeft zwarte stranden, dit zijn de echte. Ook zijn er nog veel keistranden. Maar in het Zuiden hebben ze heel wat kunstmatige witte stranden aangelegd (wat ik spijtig vind).
Zulke landschappen kunnen mij zeker bekoren. Was trouwens op zoek naar een Spaanssprekende bestemming voor volgend jaar. Op mijn lijstje beland.
Oh super! Zeker de moeite om er een weekje rond te trekken… :)