Begin september trok ik met mijn zus opnieuw op roadtrip. Deze keer zouden we Bretagne onveilig maken, maar omdat we de Mont-Saint-Michel vorig jaar moesten overslaan, besloten we toch weer in Normandië te starten. Hoge verwachtingen hadden we niet aangezien dit zowat de meest toeristische attractie van heel Normandië is. Maar we zagen hem beiden nog nooit en vonden dat dat toch iets is dat je ooit moet gezien hebben.
Zo gezegd, zo gedaan. We stonden ’s morgens vroeg op, reden van België naar het dorpje dat het dichts bij de Mont-Saint-Michel lag, sloegen daar onze tent op en startten in de namiddag onze wandeling naar den ‘berg’. Tijdens onze wandeling zagen we hem al liggen tussen de velden. Eerlijk? Ik werd daar een beetje blij van, want idyllisch was het zeker!
Eens toegekomen waar zo goed als iedereen dit bezoekje aanvat besloten we om niet langs de geasfalteerde weg te lopen, maar langs het stuk dat soms onder water loopt. En ook dat was behoorlijk idyllisch en verrassend mooi.
Eenmaal we binnen gingen in de Mont-Saint-Michel merkten we dat het pakken drukker was, maar eigenlijk veel minder druk dan ik aanvankelijk verwacht had (alsin, je kon er gewoon doorlopen en het was niet aanschuiven en over de hoofden lopen). We kuierden rond, genoten van het uitzicht, aanschouwden alle huisjes die zo dicht op elkaar waren gebouwd. En eigenlijk, we genoten zo hard. Wie had dàt verwacht?!
Conclusie: yay!
De namiddag langs en in de Mont-Saint Michel vonden we echt een super grote verrassing. Is dat nu omdat onze verwachtingen zo laag lagen, of omdat het er in september minder druk is, of omdat het zalig was om te kunnen wandelen naar en in de Mont-Saint-Michel na een autorit van 550km? Of misschien gewoon de combinatie van alles? Geen idee, maar ik had nooit verwacht zo een warm gevoel te hebben bij de terugblik op deze uitstap. Ik had nooit verwacht het volgende te zeggen: ben je in Normandië, of in de buurt van dit monument? Sla het niet over uit vooroordelen, want eigenlijk is de Mont-Saint Michel echt wel serieus de moeite…
Voor mij was het vorig jaar ook een grote yay! We gingen oudjaar vieren in de Cotentin en toen we vanuit het zuiden vertrokken op 28 december was het een optie om daar een namiddagje te stoppen. Het was de uitgelezen kans om eindelijk de Mont eens te zien. En awel, ik vond dat bijzonder leuk en echt wel de moeite om eens te doen. Ik vond hem zo mooi van tussen de velden! Een dikke yay dus.
Ik vond het zicht op Mont Samir Michel echt magisch! Binnen was het mij wel iets te druk eigenlijk. Maar je moet het wel minimaal 1x zien vind ik. Bijzondere plek!
Wat mooi, zoals je de Mont Saint Michel daar ziet liggen over de velden heen. Toch een heel ander plaatje dan je meestal ziet en zo voelt het toch lekker on-toeristisch. :) En fijn dat het binnen ook meeviel met de drukte!
Ondanks dat ik de hele wereld rondreis, ben ik hier dus nog nooit geweest. Maar het staat op mijn bucketlist. Ik denk altijd heel nuchter, er is vaak een goede reden waarom iets toeristisch is (behalve Checkpoint Charlie in Berlijn, wat een verschrikking, maar dat terzijde) en Mont Samir Michel lijkt me op afstand al waanzinnig mooi. Het lijkt me alleen fijn om daar niet in het hoogseizoen naar toe te gaan.
We zijn ook al een keer in Normandië geweest maar jammer genoeg Mont Saint Michel niet bezocht. Het ziet er echt prachtig uit. Toch maar terug op het lijstje zetten voor volgende keer.
Eerst en vooral: prachtige foto’s!
Normandië is de ideale ‘dichtbij-bestemming’. De Mont Saint-Michel als verste punt en onderweg Rouen, Caen, Honfleur, Etretat en zoveel meer.
Die foto’s zijn echt ‘wacca’. Prachtige plaatjes.
Oh dank je wel! :D
Ik was afgelopen weekend in Normandië en de Mont-Saint-Michel lag nogal ver vanwaar we overnachtten. En ik had dezelfde vooroordelen als jij! Dus uiteindelijk niet gegaan. Nu heb ik er wel spijt van… als is dat ook een mooi excuus voor een volgende trip!